Wiatr uderza żaluzjami o szybę okna, samochód za samochodem znikają za horyzontem. Nowy widok, nowe odgłosy. Jeszcze nieznane ale już nie obce. Z każdą chwilą nowe rzeczy nabierają kształtów by wreszcie stać się naszymi kompanami dnia codziennego.
Wszystko to tworzy miejsce, pewnego rodzaju wyspę z mnóstwem zakamarków, pomieszczeń, ukrytych drzwi. Etap poznawania, tak dobrze znany z dzieciństwa pojawia się w mało oczekiwanym momencie i przenosi nas do dawnych lat, uczuć, wrażeń, przemyśleń.
Kolejne kroki odkrywają przed nami wcześniej nieznane tereny. Jak na grach komputerowych, gdzie możemy zobaczyć tylko najbliższe siebie otoczenie, by wędrując poznać pełną mapę, by lepiej orientować się w terenie, poznać wszelkie przeszkody, a przede wszystkim znaleźć to najbezpieczniejsze, najbardziej przyjazne.
Gdy kolejne niewiadome nikną i przewodnik zapełnia się ważnymi punktami. Gdy z pozoru obce staje się naszym otoczeniem i dobrym znajomym. Gdy nie ma już tajemnic i zostaje jedynie magia - tak na szczęście magia została - gdy wszystko jest jasne pozostaje kwestia naszego miejsca. Znalezienie go opuszcza ostatnią zasłonę, odsłaniając - dom.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz